BOB DYLAN: ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 1962-2001

Όπως θα έλεγε και ο Ουίλιαμ Μπάροουζ: «Ο Μπομπ είναι ένας άνθρωπος που πήγε αποστολή στην κόλαση και γύρισε σώος για να μας πει τι είδε εκεί». Αυτά που «είδε εκεί» ο Ντύλαν μπόρεσε να τα κάνει συναρπαστικά αφηγηματικά τραγούδια, να τα βάλει σε στίχους που άλλοτε θυμίζουν ατόφια μπλουζ, άλλοτε απόλυτη ποίηση, και άλλοτε ταινίες μικρού μήκους σκηνοθετημένες από τον Όρσον Ουέλλες και τον Μπέλα Ταρ από κοινού. Ξέροντας ότι είναι τραγούδια, επιχείρησα να τα αποδώσω μένοντας πιστός στο πνεύμα του Ντύλαν, χρησιμοποιώντας ρυθμούς που παραπέμπουν στους δικούς του, αντλώντας συνάμα από τον πλούτο της ελληνικής ποίησης και στιχουργικής. Έπαιξα με τις ομοιοκαταληξίες, κάτι που ενίοτε είχε πολύ να κάνει με σκακιστικό πρόβλημα, ναι, κάτι που προκαλούσε πονοκεφάλους αλλά – τι ωραία! – αχνόφεγγε μετά, στο τέλος, ένα χαμόγελο ικανοποίησης, όχι τόσο στα χείλη μου όσο στο βλέμμα μου. Υπήρξαν και μερικές στιγμές που ένα βροντερό γέλιο ξεσπούσε εντός μου και αντηχούσε, το επόμενο δευτερόλεπτο, σε όλη τη γειτονιά κάνοντας τους γείτονες να σαστίσουν. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)