ΕΝΑΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟΣ ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Το μυθιστόρημα αυτό δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1878 και διαπραγματεύεται το δουλεμπόριο στην Αφρική και ειδικά το δουλεμπόριο που γινόταν από άλλους Αφρικανούς.
Ο Ντικ Σαντ είναι ένα αγόρι 15 ετών που υπηρετεί ως ναύτης στο φάλαινοθηρικό Πίλγκριμ. Πάνω στο πλοίο βρίσκεται και η οικογένεια του πλοιοκτήτη, η σύζυγός του, ο μικρός γιος του, ο ξάδελφος Βενέδικτος -που είναι εντομολόγος- και η νταντά του (ναι… η νταντά του εντομολόγου!). Το μικρό πλήρωμα του Πίλγκριμ σκοτώνεται όλο κατά τη διάρκεια του κυνηγιού μιας φάλαινας και ο Ντικ Σαντ γίνεται πλοίαρχος με μερικούς επιβάτες και κάποιους ναυαγούς που είχαν σώσει, για πλήρωμα. Το πλοίο ύστερα από δολιοφθορά καταλήγει να ναυαγήσει στις ακτές της ισημερινής Αφρικής, όπου αρχίζουν οι πραγματικές περιπέτειες των ηρώων. Μέσα από τις χειρότερες συνθήκες το αγόρι αναγκάζεται να ωριμάσει και να οδηγήσει τους υπόλοιπους στη σωτηρία.
Το έργο έχει ως κύριο μοτίβο το δουλεμπόριο στην Αφρική στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Ενώ η δουλεία και το δουλεμπόριο είχαν αποκηρυχθεί από τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης στα τέλη του 18ου αιώνα και ο εμφύλιος στις ΗΠΑ είχε τελειώσει το 1865 με ήττα των υποστηρικτών της δουλείας, εξακολουθούσαν να είναι διαδεδομένα στον ισλαμικό κόσμο, στην καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία και στις αποικίες της Ευρώπης και κυρίως στη Νότια Αμερική. Το μεγαλύτερο μέρος του δουλεμπορίου γινόταν στην Αφρική και τα δουλεμπορικά έκαναν χρυσές δουλειές φορτώνοντας «εμπόρευμα» από τις ακτές της. Ανάμεσα στο 1808 και το 1860, μόνο η βρετανική μοίρα της δυτικής Αφρικής είχε πιάσει 1.600 δουλεμπορικά πλοία και είχε απελευθερώσει 150.000 Αφρικανούς που ήταν το «φορτίο» τους. Οι πιο σκληροί δουλέμποροι ήταν οι Άραβες στην Αφρική. […] (Γιώργος Κοπελιάδης, από την παρουσίαση της έκδοσης)