Η Αχαία στην Κατοχή 1941- 1944

Στη σημερινή εποχή, όπου η υποχώρηση των σοσιαλιστικών δυνάμεων σε παγκόσμια κλίμακα εξασφάλισε στους κύκλους της συντήρησης τη δυνατότητα της διαστρέβλωσης των γεγονότων, που σχετίζονται με την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και των λαϊκών απελευθερωτικών κινημάτων, η υπόμνηση των ιστορικών εκείνων πραγματικοτήτων, οι οποίες συγκρότησαν την εν λόγω περίοδο, αποτελεί βασικό καθήκον. Σε τοπικό δε επίπεδο το καθήκον τούτο επιχειρεί να εκπληρώσει το παρόν βιβλίο, που τεκμηριώνει τις αναφορές του κατά πρώτο λόγο με άγνωστες γραπτές μαρτυρίες, οι οποίες έγινε κατορθωτό ύστερα από επίμονες και επίπονες προσπάθειες να ανασυρθούν στην επιφάνεια.
Το πλαίσιο των αναφορών αυτού του δοκιμίου προσδιορίζεται από την ξενική φασιστική κατοχή της Ελλάδας γενικά και ειδικότερα της Αχαΐας, που κράτησε τρισήμισι χρόνια και είναι γεμάτη με φασιστικές θηριωδίες και ηρωικές λαϊκές εξάρσεις. Πρόκειται για μια περίοδο, που ο αξονικός καπιταλισμός, η πιο κτηνώδης μορφή του κοινωνικού αυτού συστήματος, σκόρπισε τον όλεθρο στον κόσμο και στη χώρα μας – αλλά και για μια εποχή, που για πρώτη φορά, στην Ιστορία τουλάχιστον της πατρίδας μας, καθορίσθηκε ως στόχος του αγωνιζόμενου λαού, με οργανωτή και καθοδηγητή του το Κομμουνιστικό κόμμα, όχι μόνο το διώξιμο ενός βάρβαρου επιδρομέα, αλλά και η ολοκλήρωση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας μας με την θεμελίωση και την ανάπτυξη λαϊκοδημοκρατικού καθεστώτος.
Στον τιτάνιο αγώνα των ανελέητων χρόνων της κατοχής αξιοσημείωτο ρόλο διαδραμάτισε και ο αχαϊκός λαός με πρωτοπόρο το δυναμικό εκείνο τμήμα της εργατικής τάξης, που είχε ήδη δοκιμασθεί σε προγενέστερες κοινωνικές αναμετρήσεις και συνέχιζε με τη δράση του μέσα σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες τις ηρωικές παραδόσεις των παληών πατραϊκών σοσιαλιστικών ομίλων.