Όλοι ταξιδεύουμε στη ζωή μας! Καθένας για κάποιο σκοπό. Τι γίνεται όμως όταν ένα αναπάντεχο γεγονός οδηγεί τον Αργύρη Εφταλιώτη σε μια από τις περιπλανήσεις του σε κάποιο άγνωστο χωριό; Ποια είναι η μυστηριώδης γυναίκα που ζει εκεί και ακούει στο όνομα «Στραβοκώσταινα»; Και γιατί αλήθεια τη φωνάζουν έτσι;
Ας ταξιδέψουμε μαζί του, για να γνωρίσουμε έναν τόπο λησμονημένο μέσα από την ιστορία μιας αρχόντισσας που κατοικεί εκεί. ΄Ισως ανακαλύψουμε κι εμείς το μυστικό της για να αντιμετωπίζουμε το αναπάντεχο στη ζωή μας. Τον τρόπο να νικήσουμε τον φόβο και την προκατάληψη απέναντι στη διαφορετικότητα.
Μια τρυφερή ιστορία ζωής με διαχρονικά μηνύματα για μικρούς και μεγάλους. Μια ιστορία για τη δύναμη ψυχής που χρειάζεται για να ανατρέψουμε στερεότυπα και προκαταλήψεις.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Αργύρης Εφταλιώτης γεννήθηκε στον Μόλυβο της Λέσβου (1849). Το πραγματικό του όνομα ήταν Κλεάνθης Μιχαηλίδης, και το ψευδώνυμό του προέκυψε από την ίδια τη νοσταλγία του για την πατρίδα, την Εφταλού, ένα ακρογιάλι της Λέσβου. Στον Μόλυβο διδάχθηκε τα πρώτα του γράμματα από τον πατέρα του και δάσκαλο Κωνσταντίνο Μιχαηλίδη ο οποίος είχε ιδιωτικό σχολείο και όταν πέθανε (1866) ο δεκαεφτάχρονος τότε Αργύρης τον διαδέχθηκε σαν δάσκαλος στο σχολείο του. Λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπισε αναγκάστηκε τελικά να εργασθεί σαν έμπορος στον θείο του στην Κωνσταντινούπολη και κατόπιν στο Μάντσεστερ της Αγγλίας. Εκεί γνώρισε τον Αλέξανδρο Πάλλη ο οποίος ήταν λογοτέχνης, μεταφραστής και υποστηρικτής για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας. Η γνωριμία αυτή τον επηρέασε βαθύτατα, ιδεολογικά και πνευματικά. Η οικονομική όμως κρίση τον οδήγησε τελικά στον εμπορικό οίκο των αδελφών Ράλλη στο Λίβερπουλ, όπου παντρεύτηκε την Ελισάβετ Γκράχαμ, και αργότερα στη Βομβάη των Ινδιών όπου εκεί είχε μετατεθεί και ο Πάλλης. Εκεί έμαθαν για το γλωσσικό κίνημα του δημοτικισμού του Γιάννη Ψυχάρη, στο οποίο προσχώρησαν αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο.
Η πρώτη λογοτεχνική του εμφάνιση πραγματοποιείται στον «Φιλαδέλφειο Διαγωνισμό» (1889) με την ποιητική συλλογή «Τραγούδια του ξενητεμένου» όπου απέσπασε έπαινο από την κριτική επιτροπή. Βέβαια ο Εφταλιώτης ήδη έκανε μεταφράσεις ποιημάτων και συγγραφή πρωτοτύπων ποιητικών έργων σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ο Εφταλιώτης συνέχισε να γράφει ποιήματα και από το 1891 στράφηκε πια προς την πεζογραφία, καλλιεργώντας τη δημοτική γλώσσα και εστιάζοντας στη λαχτάρα των ξενιτεμένων για την πατρίδα και στον πόνο της ξενιτιάς. Το πρώτο του έργο ήταν οι «Νησιώτικες Ιστορίες» (1894) που είναι μια συλλογή διηγημάτων όπως η «Στραβοκώσταινα», με άφθονο ηθογραφικό υλικό και γνήσια ελληνικότητα. Το 1897 συνέγραψε το ιστορικό ανάγνωσμα οι «Φυλλάδες του Γεροδήμου», το 1899 το μυθιστόρημα «Μανώλης ο Ντελμπεντέρης», το 1900 τη «Μαζώχτρα» εμπνευσμένο από την Κρήτη και τις επαναστάσεις της και το θεατρικό έργο «Βουρκόλακας». Έγραψε επίσης και ιστορικές μελέτες όπως την «Ιστορία της Ρωμιοσύνης» (1901) και τα «Ιστορικά ξεγυμνώματα» (1908). Το 1914 άρχισε να μεταφράζει την Οδύσσεια του Ομήρου, όμως η υγεία του είχε ήδη κλονιστεί. Αποσύρθηκε στην πόλη Αντίμπ της νότιας Γαλλίας, όπου άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 74 χρόνων.
Λίγα λόγια για τους δημιουργούς
Ο Διονύσης Λεϊμονής γεννήθηκε στο Αιτωλικό και σήμερα ζει και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στον Βόλο. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, κάτοχος πιστοποιητικού κατάρτισης στη Δημιουργική Γραφή (Α.Π.Θ.) και απόφοιτος του Τμ. Δημιουργικής Γραφής του Ε.Α.Π. Η μεγάλη του αγάπη για το βιβλίο τον οδήγησε στη δημιουργία της λογοτεχνικής ραδιοφωνικής εκπομπής «Μιλάμε για το βιβλίο» και στην ενεργό συμμετοχή του σε διάφορους οργανισμούς, όπως στην ΙΒΒΥ (Κύκλος Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου), στο Κε.Βι.Μα.Συ. (Κέντρο Βιβλίου Μαγνησιωτών Συγγραφέων) και στον Συνδέσμο Γραμμάτων και Τεχνών Θεσσαλίας. Ταξιδεύει σε όλη την Ελλάδα προωθώντας τη φιλαναγνωσία με συμμετοχή σε διοργανώσεις εκδηλώσεων για το βιβλίο, σε σεμινάρια δημιουργικής γραφής και παρουσιάσεις βιβλίων. Ασχολείται επίσης με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά. Από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή παιδικών και νεανικών διηγημάτων. Δυο από αυτά, το «Δέκατο Έβδομο Κιβώτιο» (Πατάκη, 2014) και το «Τέταρτο Αλογάκι» (Πατάκη, 2017), βραβεύτηκαν στην ψηφοφορία αναγνωστών του Public. Άλλα έργα του: «Η Κολυμβήθρα του Σιλωάμ» (2007), «Το Μυστικό της Δαγκάνας (Π.Ι.Τρ. Κύπρου, 2009), «Το Χαμένο Ταίρι» (Ακρίτας/Eν Πλω, 2009), «Τα Τίμια Δώρα» (Ήρα, 2013), «Δημιουργική Γραφή στην Α΄, Β΄ και Γ΄ Τάξη Γυμνασίου» (Γράφημα, 2018), «Ο Θαλασσοσφυριχτής» (Αρτέον Εκδοτική, 2018), «Το παιδί με τη Φουστανέλα» (Αρτέον Εκδοτική, 2020) Έχει συμμετάσχει επίσης με ποιήματα και πεζά σε συλλογικές εκδόσεις και ανθολογίες.
Η Εύα Καραντινού είναι ζωγράφος, απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, με δάσκαλο τον Δημήτρη Μυταρά. Έχει διδάξει σχέδιο, τεχνικές ζωγραφικής και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Ασχολείται επαγγελματικά με την βυζαντινή αγιογραφία, τον σχεδιασμό και τη μελέτη εσωτερικών χώρων, καθώς και με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Συνολικά, έχει εικονογραφήσει πάνω από 200 παιδικά βιβλία.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.