Λουκιανός – Σάτιρα Φιλοσοφίας και Φιλοσοφούντων

Με τον πρώτο τόμο του Λουκιανού στη σειρά “Αρχαίοι συγγραφείς” των “Εκδόσεων Ζήτρος” έγινε η αρχή ενός εγχειρήματος: να παρουσιαστεί η λουκιάνεια παραγωγή -ή τουλάχιστον ένα μέρος της- κατά θέματα σάτιρας ή διακωμώδησης. Μια τέτοιου είδους παρουσίαση δεν έχει επιχειρηθεί στο παρελθόν, όσο ξέρω, ούτε στην ελληνική, ούτε όμως και στη διεθνή σχετική βιβλιογραφία.
Η αρχή λοιπόν έγινε με τη Σάτιρα θανάτου και κάτω κόσμου, που περιέλαβε τα έργα Περί πένθους, Κατάπλους ή Τύραννος, Χάρων ή Επισκοπούντες, Μένιππος ή Νεκυομαντεία, και μια επιλογή 10 Νεκρικών διαλόγων (1, 2, 3, 5, 7, 14, 20, 22, 29 και 30), των οποίων το περιεχόμενο εντασσόταν στο θέμα του συγκεκριμένου τόμου. Στον παρόντα δεύτερο τόμο περιλαμβάνονται έργα που σχετίζονται με τη “Σάτιρα φιλοσοφίας και φιλοσοφούντων”: Βίων πράσις, Αναβιούντες ή Αλιεύς, Συμπόσιον ή Λαπίθαι, Δραπέται, και δύο Νεκρικοί διάλογοι (4 και 6) στους οποίους διακωμωδούνται φιλόσοφοι.