ΜΑΥΡΕΣ ΙΝΔΙΕΣ – ΞΕΧΕΙΜΩΝΙΑΣΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΓΟΥΣ (ΣΚΛΗΡΟΔΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ)

Στο μυθιστόρημα αυτό που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1877, ο Βερν αναφέρεται σε μια ιστορία που διαδραματίζεται σε διάστημα δέκα ετών μέσα σε ένα ανθρακωρυχείο. Σε μια ουτοπική κοινωνία, αναπτυγμένη μισό χιλιόμετρο κάτω από την επιφάνεια της γης της Σκοτίας. Είναι η ιστορία των ανθρακωρύχων που εγκατέλειψαν την επιφάνεια για να ζήσουν εκεί. Αλλά είναι και η ρομαντική ιστορία μιας κοπέλας που γεννήθηκε εκεί και δεν είχε δει ποτέ το φως της μέρας ή τα άστρα της νύχτας, η οποία, όταν ερωτεύτηκε, βρέθηκε αντιμέτωπη με ακατάληπτες δυνάμεις. Ο τίτλος, “Οι μαύρες Ινδίες”, αναφέρεται στον πλούτο που έφερνε ο γαιάνθρακας στη Βρετανία της Βικτοριανής Εποχής (1837-1901) που συγκρινόταν μόνο με τον πλούτο που αποκόμιζε η Βρετανία από την αποικία της στις ανατολικές Ινδίες.
Ο συγγραφέας αγαπούσε πολύ τη Σκοτία, τη θεωρούσε δεύτερη πατρίδα του και πολλοί από τους ήρωές του ήταν Σκοτσέζοι (“Τα παιδιά του πλοιάρχου Γκραντ”, “Η πράσινη ακτίνα”). Η αγάπη αυτή ίσως οφειλόταν στο γεγονός ότι η μητέρα του είχε σκοτσέζικο αίμα στις φλέβες της. Λίγο πριν γράψει το έργο αυτό, ο Βερν είχε ταξιδέψει με τον Aristide Hingard, μουσικοσυνθέτη της εποχής του και φίλο του, στην Αγγλία και τη Σκοτία – ένα από τα πολλά ταξίδια του Βερν εκεί. Ο Βερν συγκέντρωσε αρκετό υλικό που ήθελε να δημοσιεύσει με τη μορφή της περιγραφής της περιοχής όπου διαδραματίζεται η ιστορία και των κατοίκων της. Βρίσκει κανείς στο μυθιστόρημα αυτό ολόκληρα κομμάτια από τις σημειώσεις του από το ταξίδι και λεπτομερείς περιγραφές τοπίων, περιοχών, εθίμων και ιστορίας. […] (Από την παρουσίαση της έκδοσης)