Μικρές φωτιές

Ο Στράτης Μυριβήλης (1890-1969) είναι ευρύτερα γνωστός ως ο συγγραφέας της Ζωής εν τάφω. […]Μία, ωστόσο, άγνωστη σχεδόν πτυχή του έργου του περιλαμβάνει την έκδοση μιας ποιητικής συλλογής στην περίοδο της γερμανικής Κατοχής. […] Η συλλογή εκδίδεται το 1942, έναν χρόνο μετά την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. […]Σχεδόν ογδόντα χρόνια, λοιπόν, από την έκδοσή τους, οι Μικρές φωτιές βλέπουν ξανά το φως της έκδοσης. Στα ογδόντα, όμως, αυτά χρόνια δεν είναι λίγα όσα μεσολάβησαν ως προς τη σχέση του Μυριβήλη και του αναγνωστικού κοινού. Ο Μυτιληνιός συγγραφέας διαβάζεται πλέον με τους όρους του κλασικού, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως έχει ενταχθεί στη χορεία εκείνη των λογοτεχνών που διαβάζονται πέρα από τους όρους της τέρψης. Τα ποιήματα που κρατάμε στα χέρια μας είναι απαιτητικά, είναι, όμως, ταυτόχρονα δηλωτικά δύο πραγμάτων: των κατευθύνσεων που είχε η ελληνική ποίηση την περίοδο της γερμανικής Κατοχής και την αμέσως προηγούμενη, αλλά και της συγγραφικής πορείας του ίδιου του Μυριβήλη, του οποίου, χωρίς τις Μικρές φωτιές, μια συνολική θεώρηση θα χώλαινε.ΜΑΡΙΟΣ-ΚΥΠΑΡΙΣΣΗΣ ΜΩΡΟΣ   Ο Στράτης Μυριβήλης γεννήθηκε το 1890 στη Σκαμιά Λέσβου. Ευθύς μετά την αποπεράτωση των εγκύκλιων σπουδών του (1909) θα αρχίσει να δημοσιεύει τα πρώτα λογοτεχνικά κείμενά του σε έντυπα του νησιού. Το 1912 εγγράφεται στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στη Φιλοσοφική Σχολή αρχικά και στη Νομική αργότερα, χωρίς ποτέ να πάρει το πτυχίο, λόγω της συμμετοχής του στους αλλεπάλληλους πολέμους που διεξάγει η Ελλάδα εκείνα τα χρόνια. Το 1923, μετά από δέκα χρόνια πολέμου, επιστρέφει στη Μυτιλήνη, όπου εκδίδει την εφημερίδα Καμπάνα, στην οποία θα δημοσιευτεί σε 42 συνέχειες Η ζωή εν τάφω. Το 1932 εγκαθίσταται μονίμως με την οικογένεια του στην Αθήνα. Το 1958 εκλέγεται μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Πεθαίνει στις 19 Ιουλίου 1969.Ο Στράτης Μυριβήλης, ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους της Γενιάς του ’30, μας έδωσε ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα της νεοελληνικής πεζογραφίας του εικοστού αιώνα.