Με το πα­ρόν βι­βλίο ανοί­γε­ται ένας εσω­τε­ρι­κός, όσο και εξω­τε­ρι­κός δι­ά­λο­γος μέ­σα από την προ­ο­πτι­κή της Πνευ­μα­τι­κό­τη­τας της Ενό­τη­τας των Φο­κο­λα­ρί­νων και του ιδε­ώ­δους του Εγκα­τα­λε­λειμ­μέ­νου Ιη­σού της Chiara Lubich. Ο δι­ά­λο­γος αυτός επι­χει­ρεί να πα­ρου­σι­ά­σει με τρό­πο συν­θε­τι­κό και όχι συ­γκρι­τι­κό, τα σύγ­χρο­να δε­δο­μέ­να της οικου­με­νι­κής ανα­ζή­τη­σης του άλ­λου. Δη­λα­δή επι­δι­ώ­κει την ανα­θε­ώ­ρη­ση κά­ποι­ων στε­ρε­ο­τύ­πων και δε­δο­μέ­νων μέ­σα από τον ανα­στο­χα­σμό και τη θε­με­λί­ω­ση της δυ­να­μι­κής της αγά­πης για τον πλη­σί­ον. Κυ­ρί­ως δε απευ­θύ­νε­ται σ’ όλους εκεί­νους που πι­στεύ­ουν ότι ο πα­ρόν κό­σμος δη­μι­ουρ­γή­θη­κε για να ζή­σει ενω­μέ­νος σύμ­φω­να με την αρ­χι­ε­ρα­τι­κή προ­σευ­χή του Κυ­ρίου «ίνα πά­ντες εν ώσιν».