Το γιγάντιο καλαμάρι

Ένα ταξίδι έξω από τα συνηθισμένα, στη δίνη των κυμάτων, στα μήκη και στα πλάτη του κόσμου και πρώτα απ’ όλα     της θάλασσας, με οδηγό τα όνειρα, το πάθος, τις ιστορίες. Γιατί οι ιστορίες είναι το υλικό απ’ το οποίο είμαστε φτιαγμένοι.
Το γιγάντιο καλαμάρι είναι ένα από τα τελευταία μυστήρια της θάλασσας. Για αιώνες η ύπαρξη του μυστηριώδους αυτού γίγαντα του βυθού αμφισβητήθηκε ως ναυτικό παραμύθι. Ο Φάμπιο Τζενοβέζι, ως έξοχος παραμυθάς, αφηγείται κομμάτια της ζωής του και πλήθος αληθινές ιστορίες με πρωταγωνιστές τολμηρούς καπετάνιους, την παραγνωρισμένη Μαίρη Άννινγκ, που πέρασε τη ζωή της αναζητώντας απολιθώματα, τον Δανό επίσκοπο Έρικ Ποντόππινταν και τον Γάλλο φυσιοδίφη Πιερ Ντενύ ντε Μονφόρ, που φαντάστηκαν το Κράκεν, και τον ντον Φραντσέσκο Νέγκρι, έναν ιερέα στη Ραβέννα, που πρώτος το ονόμασε και το περιέγραψε.
Αφηγείται ακόμη την ιστορία ενός νησιού στα ανοιχτά της Σικελίας που αναδύθηκε ξαφνικά από τον αφρό της θάλασσας και εξίσου αιφνίδια ξαναβυθίστηκε αλλά και της ανακάλυψης των σπηλαίων του Λασκό με τις περίφημες τοιχογραφίες της παλαιολιθικής εποχής. Και πάνω από όλα μάς μιλά για το γιγάντιο καλαμάρι με τις κινήσεις που υπνωτίζουν, ένα σύμβολο της αγάπης και της ίδιας της ζωής, και τα όσα μπορεί αυτό να μας διδάξει.
Το Γιγάντιο καλαμάρι είναι μια ιστορία του πολιτισμού δοσμένη με τρυφερό βλέμμα, μια επίκαιρη οικολογική κραυγή ενάντια στη ρύπανση των ωκεανών, ένας ύμνος στους οραματιστές που πιστεύουν στο φαινομενικά αδύνατο.

«Μια προσευχή στην ανθρωπότητα για να μη χάσει ποτέ την επιθυμία για όνειρα».  Roberto Addeo, Satisfiction
«To Γιγάντιο καλαμάρι είναι ένα βιβλίο που ανήκει σε όλους εμάς. Μιλά για τη φύση και τον άνθρωπο. Είναι ένα μικρό εγχειρίδιο με συμβουλές για μια ζωή αν όχι καλύτερη, τουλάχιστον πιο ευτυχισμένη».  Ilaria Cattaneo, Alibi Οnline
«Ένα βιβλίο υβριδικό όπως τα μυθικά πλάσματα που το κατοικούν, διφορούμενο όπως η μνήμη –που συνεχώς αναμορφώνεται και ξαναρυθμίζεται– από την οποία γεννιέται ένας γρίφος χωρίς λύση. Ακριβώς όπως η σχέση μεταξύ του ανθρώπου με τη φύση, σχέση που μοιάζει με κατάδυση στην άβυσσο του ωκεανού».  Andrea Gualchierotti, Lab Parlamento