Ανθολογία ερωτικής λατινοαμερικάνικης ποίησης

Στην ελληνική μυθολογία ο Έρωτας ήταν ο φτερωτός θεός της αγάπης, το πρόσωπο του οποίου συμβόλιζε την αρχέγονη επιθυμία για σεξουαλική συνεύρεση.
Άλλωστε η λέξη “Έρως” προέρχεται από το ρήμα εράω-ερώ που σημαίνει ποθώ επιζητώ κάτι διαρκώς, νιώθω δηλ. έλξη γι’ αυτό και το “ερωτεύομαι”.
Οι απόψεις για την καταγωγή του Έρωτα διίστανται. Έτσι, σύμφωνα με την ορφική διδασκαλία, ο Έρωτας προήλθε από το “κοσμικό αυγό” που άφησε η Νύχτα στους κόλπους του Ερέβους. Αυτή την κοσμογονική καταγωγή του υποστηρίζει κι ο Ησίοδος στην Θεογονία του, γιατί, όπως αναφέρει ο Έρωτας προήλθε από το Χάος μαζί με τη Γαία, δηλ. ακόμη μια φορά χωρίς γεννήτορες