Διαγνωστική του κάρμα

Παλαιότερα διάβαζα παντού τα ίδια: δεν είναι δυνατόν να αλλάξεις τη μοίρα σου και να ξεφύγεις από αυτήν. Μετά από έρευνες πολλών ετών, οι οποίες έχουν επιβεβαιωθεί έμπρακτα με τη θεραπεία ασθενών, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι, αλλάζοντας τον χαρακτήρα και την κοσμοαντίληψή μας, μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα και το κάρμα μας. Σε αυτό το βιβλίο συνεχίζω να περιγράφω τον μηχανισμό ο οποίος συνδέει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του ανθρώπου με τις ασθένειες του ίδιου και τις ασθένειες των παιδιών του. Εδώ ξεκίνησα να ταξινομώ και να οργανώνω σε μια ιεραρχική ακολουθία τις γήινες και τις πνευματικές αξίες, στις οποίες μπορεί να προσκολληθεί η ψυχή. Στο βιβλίο, επιπλέον, παρουσιάζεται ένα ορθό σύστημα αξιών, μια νέα κοσμοαντίληψη, και δίνονται παραδείγματα για τον τρόπο που βοηθούσα ανθρώπους να θεραπευτούν και να επαναφέρουν την αρμονία στην ψυχή τους, μέσα από την αλλαγή του χαρακτήρα τους, την αλλαγή της κοσμοαντίληψής τους, της προσευχής και της μετάνοιας. Ελπίζω οι πληροφορίες που δίνονται να βοηθήσουν τον αναγνώστη να κατανοήσει μόνος του τα προβλήματά του.”Σας ευχαριστώ από το βάθος της καρδιάς μου για την έρευνα την οποία μοιράζεστε μαζί μας. Όταν ξεκίνησα να διαβάζω το πρώτο βιβλίο σας, για μένα ήταν μια αποκάλυψη! Αγόρασα τα υπόλοιπα βιβλία σας και τα διάβασα το ένα μετά το άλλο. Δεν μπορώ να περιγράφω με λέξεις τι συνέβαινε στην ψυχή μου. Ο χαρακτήρας μου άλλαξε προς το καλύτερο – τουλάχιστον αυτό μου έλεγαν οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρεφόμουν. Οι αλλαγές συνέβαιναν δύσκολα, συνέχεια έβγαζα μια επιθετικότητα, κατάκριση, θλίψη, φόβο. Λαμβάνοντας, όμως, υπ` όψιν πόσα έχω κάνει στη σύντομη ζωή μου, δεν περιμένω γρήγορες αλλαγές. Ευγνωμονώ τον Θεό που μου έδειξε τον δρόμο, ακριβώς τη στιγμή που ένιωθα πως είμαι σε αδιέξοδο”.”Μετά από ενάμιση χρόνο εργασίας με τον εαυτό μου μέσα από τα βιβλία του Σ. Ν. Λάζαρεβ, ο οκτάχρονος γιος μου που έχει αυτισμό έμαθε να χαμογελάει, να κοιτάει στα μάτια, να αγκαλιάζει τα μέλη της οικογένειας και, πρόσφατα, ξεκίνησε να προφέρει τις πρώτες του λέξεις (μέχρι τότε, κατά τη διάρκεια της οκτάχρονης ζωής του, έβγαζε τυχαίους ήχους και συλλαβές – και αυτές χαοτικά). Όποιος γνωρίζει αυτήν τη διάγνωση θα καταλάβει ότι αυτό που περιγράφω είναι κάτι πρακτικά αδύνατον να γίνει – είναι ένα εξωπραγματικό θαύμα και μια τεράστια ευτυχία για όλη την οικογένεια! Απέραντο ευχαριστώ σε Σας και την “αόρατη” για εμάς ομάδα Σας! Χάρη σε Σας, καθημερινά στις ζωές πολλών οικογενειών τα αδύνατα γίνονται δυνατά!”