Διγλωσσία στην ελληνορθόδοξη μειονότητα της Κωνσταντινούπολης

Στο παρόν βιβλίο εξετάζεται η γλωσσική συμπεριφορά και ειδικότερα η χρή-ση της Ελληνικής και της Τουρκικής από τη νέα γενιά της ελληνορθόδοξης μει-ονότητας, έτσι όπως αυτή εκπροσωπείται από τους μαθητές και τις μαθήτριεςπου φοιτούν στα ελληνορθόδοξα μειονοτικά σχολεία της Κωνσταντινούπολης.Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στους κοινωνιογλωσσολογικούς τομείς, την ένταση,τη συχνότητα και την ευχέρεια χρήσης της Ελληνικής και της Τουρκικής, στηχρήση διαφόρων γλωσσικών ρεπερτορίων, στη λειτουργικότητα των δύο γλωσ-σών, στο συναισθηματικό δέσιμο των μαθητών και μαθητριών με τις αντίστοι-χες γλώσσες, στην αξία που αποδίδεται στις δύο γλώσσες από τους νέους στηνηλικία ομιλητές τους και, εν τέλει, στις απόψεις τους όσον αφορά τη δίγλωσ-ση εκπαίδευση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές και οι μαθή-τριες στα γλωσσικά μαθήματα των δύο γλωσσών (Ελληνικής και Τουρκικής).Προβληματισμοί για το γλωσσικό παρόν και μέλλον της ομογένειας• Το «θαύμα» (;) της γλωσσικής επιβίωσης• Η εμφανιζόμενη γλωσσική πολυμορφία του μαθητικού πληθυσμού των ελλη-νορθοδόξων μειονοτικών σχολείων της Κωνσταντινούπολης από τη δεκαετίατου 90 και εξής ανέτρεψε τους κοινωνικούς παράγοντες οι οποίοι επί μακρόνσυντηρούσαν το καθεστώς διγλωσσίας• Με ποιες δράσεις είναι δυνατόν να αντιμετωπιστεί η διαμορφωθείσα παρού-σα κατάσταση υπό το φως των επιστημονικών πορισμάτων της κοινωνιο-γλωσσικής έρευνας χρήσης των γλωσσών του μαθητικού πληθυσμού των ελ-ληνορθοδόξων μειονοτικών σχολείων της Κωνσταντινούπολης;• Θα μπορούσε η παρούσα έρευνα να αποτελέσει το ερέθισμα για μια νέα εκ-παιδευτική πολιτική για την διασφάλιση του γλωσσικού μέλλοντος της ελλη-νορθόδοξης μειονότητας της Κωνσταντινούπολης;