Σιμόν Βέιλ

Αναρχοσυνδικαλίστρια αναπόσπαστα συνδεδεμένη με τη ζωή και τους αγώνες της εργατικής τάξης, ανυποχώρητη υπέρμαχος της ελευθερίας της σκέψης, πολεμίστρια στις τάξεις των Δημοκρατικών στον Ισπανικό Εμφύλιο, εβραία που στράφηκε προς τον καθολικισμό και με ισχυρή μυστική διάθεση, διαρκώς ανυπότακτη, φιλόσοφος από τους σημαντικότερους του 20ού αιώνα, η Σιμόν Βέιλ αποτελεί μια διανοητικά ζωογόνο πρόκληση για τη σκέψη μας.***Ο Ζακ Ζυλιάρ γεννήθηκε το 1933 στο Brenod της Γαλλίας. Από τα μαθητικά του χρόνια, συνδέεται με τον καθολικισμό της Αριστεράς και το περιοδικό Esprit. Σπούδασε γερμανική φιλολογία και Ιστορία και το 1958 έγινε agrégé της Ιστορίας. Ως φοιτητής ασχολήθηκε με τον φοιτητικό συνδικαλισμό. Διετέλεσε αντιπρόεδρος της UNEF και ανέπτυξε έντονη δραστηριότητα στον αντιαποικιακό αγώνα της Αλγερίας. Συνέχισε τη δράση του στο συνδικάτο των εκπαιδευτικών SGEN, αρχικά, και στη CFTC και τη CFDT, στη συνέχεια. To 1962, παράλληλα με τη συνδικαλιστική του δράση, αρχίζει την πανεπιστημιακή του σταδιοδρομία ως ερευνητής στο CNRS. Το 1966 διδάσκει στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών του Παρισιού και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Το 1968 ιδρύει με τον Jacques Ozouf το Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Βενσέν και διδάσκει στο Κέντρο Εκπαίδευσης Δημοσιογράφων (CFJ). Το 1976 διακόπτει την ενεργό ενασχόλησή του με τον συνδικαλισμό και το 1978 εκλέγεται διευθυντής σπουδών (καθηγητής) στην École des Hautes Études en Sciences Sociales.                Το 1974 προσχωρεί μαζί με τον Μισέλ Ροκάρ και τον Ζυλ Μαρτινέ στο Σοσιαλιστικό Κόμμα και γίνεται ένας από τους βασικούς θεωρητικούς της «Δεύτερης Αριστεράς».                Το 1978 αναλαμβάνει τη θέση του τακτικού αρθρογράφου στο εβδομαδιαίο περιοδικό Le Nouvel Observateur και φτάνει ώς τη θέση του αναπληρωτή διευθυντή. Το 2010 γίνεται τακτικός αρθρογράφος του περιοδικού Marianne.Από τις εκδόσεις Πόλις κυκλοφορεί επίσης το βιβλίο του Ζακ Ζυλιάρ Οι Αριστερές της Γαλλίας.