Λουκιανός – Σάτιρα Απληστίας και Ματαιοδοξίας

Ο Λουκιανός έζησε σε μια εποχή μεγάλων κοινωνικών αντιθέσεων. Στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία του δεύτερου μεταχριστιανικού αιώνα οι ταξικές διαφορές ήταν εμφανέστατες: Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση ήταν ανάμεσα σε ελεύθερους και δούλους, καθώς ο θεσμός της δουλείας εξακολουθούσε να είναι ευρύτατα διαδεδομένος. Ωστόσο και οι ελεύθεροι υπήκοοι της αυτοκρατορίας διαχωρίζονταν σ’ αυτούς που ήταν Ρωμαίοι πολίτες, και απολάμβαναν ιδιαίτερα προνόμια, και σ’ αυτούς που δεν είχαν το δικαίωμα του Ρωμαίου πολίτη. Αλλά ακόμη και οι Ρωμαίοι πολίτες διακρίνονταν σε honostiores (εντιμότερους), που συγκροτούσαν την αργούσα, τάξη, και σε humiliores (ταπεινότερους), που αποτελούσαν τον μεγάλο όγκο των πολιτών. Τέλος, οι honostiores διαχωρίζονταν σε συγκλητικούς (ordo senatorius) και ιππείς (ordo equester).